๑. ประวัติความเป็นมา
เริ่มแรกหมู่บ้านลีนานนท์ เป็นหมู่บ้านที่ พลเอก หาญ ลีนานนท์ สมัยดำรงตำแหน่ง แม่ทัพภาคที่ ๔ ได้อพยพ ชาวบ้านที่ทำเหมืองแร่บนเขาศูนย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช มาอยู่ในพื้นที่ของนิคมสร้างตนเองสุคิริน อำเภอสุคิริน จังหวัดนราธิวาส มีการจัดระเบียบกลุ่มบ้าน หมู่บ้านลีนานนท์ ๔ กลุ่มบ้าน คือ บ้านลีนานนท์๑ , บ้านลีนานนท์ ๒, บ้านลีนานนท์ ๓, บ้านลีนานนท์ ๔ และหมู่บ้านรักธรรม หมู่ที่ ๑๐ มี ๒ กลุ่มบ้าน คือ บ้านรักธรรม ๑ เป็นคนจังหวัดนราธิวาส , บ้านรักธรรม ๒ เป็นคนจังหวัดพัทลุง ซึ่งทั้ง ๒ หมู่บ้าน ได้อพยพมาจากเขาศูนย์ทั้งสิ้น
นายสวัสดิ์ เพชรจันทร์ ผู้ใหญ่บ้าน ม. ๖ บ้านลีนานนท์ ได้สำรวจนักเรียนที่จะเข้าเกณฑ์การศึกษาภาคบังคับมีจำนวนหลายคน โรงเรียนที่ตั้งอยู่ใกล้ที่สุดในขณะนั้นระยะทาง ๗ ก.ม. นักเรียนไม่สามารถเดินทางออกไปเรียนได้ เนื่องจากผู้ปกครองไม่มีรถ รับ – ส่ง เส้นทางการคมนาคมไม่สะดวก โดยเฉพาะในช่วงฤดูฝน ผู้ใหญ่บ้านจึงได้ทำหนังสือร้องขอไปยังอำเภอสุคิริน จังหวัดนราธิวาส และ กก.ตชด.๔๔ ต่อมา พ.ต.อ.อนุสรณ์ สู่ศิริ ผกก.ตชด.๔๔ ได้ทำหนังสือร้องขอให้จัดตั้งโรงเรียน และ นำเรียนต่อ พล.ต.ต.สมศักดิ์ แขวงโสภา ผบก.ตชด.ภาค ๔ โรงเรียนได้อนุมัติจัดตั้งโดยผู้ว่าราชการจังหวัดนราธิวาส เมื่อวันที่ ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๓๖ จำนวน ๒ ห้องเรียน คือ ชั้นเด็กเล็กและชั้นประถมศึกษาปีที่ ๒ มีนักเรียนทั้งหมด ๔๓ คน มีครู ตชด. จำนวน ๔ นาย โดยใช้อาคารอเนกประสงค์ของหมู่บ้านทำการเรียนการสอนชั่วคราว
เมื่อวันที่ ๒๖ มีนาคม ๒๕๓๗ ชมรมอาสาพัฒนามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี ร่วมกับชุดพัฒนาการของกองร้อย ตชด. ๔๔๒ และราษฎรในพื้นที่ทำการก่อสร้างอาคารกึ่งถาวร ขนาด ๗ x ๒๑ เมตร จำนวน ๑ หลัง ๓ ห้องเรียน พร้อมด้วยโต๊ะ,เก้าอี้ จำนวน ๒๖ ชุด จากนั้น กก.ตชด.๔๔ ได้ส่งชุดช่างเข้าทำการก่อสร้างอาคารเรียนถาวร ๒ ชั้น ขนาด ๑๐.๒๐ x ๔๐ เมตร ได้ทำการก่อสร้างแล้วเสร็จเมื่อวันที่ ๒๐ มีนาคม ๒๕๔๐ โดยอาคารหลังนี้สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี ได้พระราชทานเงินค่าก่อสร้าง จำนวน ๑ ล้านบาท
๒. วิสัยทัศน์ของโรงเรียน
มุ่งสร้างภูมิปัญญา พัฒนาคุณภาพชีวิตของเด็กและเยาวชนในถิ่นทุรกันดาร สนองงานโครงการพระราชดำริ เพื่อสัมฤทธิ์ผลความมั่นคง
๓.เขตบริการ โรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนบ้านลีนานนท์
โรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนบ้านลีนานนท์ มีเขตบริการ ๒ กลุ่มหมู่บ้าน คือ
๓.๑ บ้านลีนานนท์ หมู่ที่ ๖ ต.สุคิริน อ.สุคิริน ระยะทาง ๑ กม. จำนวนครัวเรือน ๑๘๑ ครัวเรือน ประชากร ๓๙๐ คน ชาย ๑๙๔ คน หญิง ๑๙๖ คน
๓.๒ บ้านรักธรรม หมู่ที่ ๑๐ ต.สุคิริน อ.สุคิริน ระยะทาง ๑ กม. จำนวนครัวเรือน ๗๑ ครัวเรือน ประชากร ๒๒๗ คน ชาย ๑๐๗ คน หญิง ๑๒๐ คน
๔. สภาพชุมชน
ชุมชนตั้งอยู่บนที่ราบเชิงเขา บนที่ดินนิคมสร้างตนเองสุคิริน คนส่วนใหญ่อพยพมาจากจังหวัดนครศรีธรรมราชและจังหวัดพัทลุง มีจำนวนหลังคาเรือน ๑๘๑ หลัง ประชากรทั้งหมด ๓๙๐ คน เป็นชาย ๑๙๔ คน หญิง ๑๙๖ คน ฐานะความเป็นอยู่ยากจนถึงปานกลาง
การประกอบอาชีพของประชากรส่วนใหญ่ มีอาชีพทำสวนยางพาราและสวนผลไม้ มีรายได้เฉลี่ย ๓๐,๐๐๐ บาท/ปี ประชาชนส่วนใหญ่ได้รับการศึกษาถึงชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖
ประชาชนมีสัญชาติไทย นับถือศาสนาพุทธ ใช้ภาษาท้องถิ่นและภาษาไทยในการพูดและเขียน ขนบธรรมเนียมประเพณีที่สำคัญและความเชื่อถือ คือ ประเพณีแต่งงาน งานประเพณีเดือนสิบ งานชักพระ
ด้านการคมนาคม เป็นถนนลาดยางตลอดจากอำเภอสุคิริน ๒๒ กิโลเมตร ระยะทางจากโรงเรียน ถึง จังหวัดนราธิวาส ๖๕ กิโลเมตรใช้เวลาในการเดินทาง ๑ ชั่วโมง และระยะทางจากกองกำกับการตำรวจตระเวนชายแดนที่ ๔๔ ถึงโรงเรียนประมาณ ๙๖ กิโลเมตร ใช้เวลาในการเดินทาง ๒ ชั่วโมง
ด้านสาธารณูปโภค ใช้ระบบไฟฟ้า น้ำอุปโภค-บริโภคใช้ระบบประปาภูเขา
ด้านการติดต่อสื่อสาร ใช้ติดต่อสื่อสารทางวิทยุติดต่อสื่อสาร และโทรศัพท์มือถือระบบ AIS,TRUE
ด้านการสาธารณสุข สถานพยาบาลที่ใกล้ที่สุด คือโรงพยาบาลสุคิริน ระยะทางจำนวน ๒๕ กิโลเมตร
๕. จำนวนครูและนักเรียน
ปัจจุบันเปิดทำการสอนในระดับประถมศึกษา ตั้งแต่ชั้นเด็กปฐมวัย ถึง ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6
มีนักเรียนชายจำนวน 45 คน นักเรียนหญิงจำนวน 40 คน รวมทั้งสิ้น 85 คน
ครูตำรวจตระเวนชายแดน 4 นาย ครูผู้ดูแลเด็กเล็ก 3 คน
โดยมี ดาบตำรวจสยาม สุพิทักษ์ ทำหน้าที่ครูใหญ่
และ มี สิบตำรวจโทมานพ คำทวี ทำหน้าที่ครูพยาบาล
๖. ห้องพยาบาลของโรงเรียน
เป็นอาคารปูนชั้นเดียวขนาด ๕ x ๘ เมตร มีครูพยาบาลจำนวน ๑ นาย ผ่านการอบรมหลักสูตรพยาบาลสนามแล้ว
พิกัด :
